ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมานี้ เราทุกคนต่างก็ได้พบกับความท้าทายที่แสนยิ่งใหญ่ นั่นก็คือ การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสที่น่าจะถือว่าเป็นการระบาดครั้งใหญ่ที่สุดในช่วงชีวิตหนึ่ง หลายคน ซึ่งอันที่จริงก็คือแทบจะทุกคนนั่นแหละ ต่างก็ปรับตัว และปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตเพื่อที่จะผ่านพ้นวิกฤติครั้งสำคัญนี้ไปให้ได้ เราต่างสร้างพฤติกรรมความคุ้นเคยใหม่ ที่หลายฝ่ายให้คำนิยามว่า New Normal ทั้งที่จริงแล้วสิ่งเหล่านี้ก็ไม่ได้เป็นสิ่งแปลกใหม่ในชีวิตมนุษย์เสียทีเดียว ในอดีตหลายสิบปีก่อน เราเองก็ใช่จะใช้ชีวิตอย่างที่เป็นอยู่เมื่อก่อนการมาถึงของโรค Covid-19 เสียที่ไหน หลายสิ่งหลายอย่างก็เป็นวิถีแบบที่คนรุ่นก่อนๆเคยใช้ชีวิตมาแบบนั้น บางทีไวรัสอาจเป็นเครื่องเตือนสติเราให้ระมัดระวังในการใช้ชีวิตมากขึ้น รวมทั้งทบทวนถึงสิ่งที่จำเป็นจริงๆของชีวิต ซึ่งจะช่วยให้เราจัดลำดับความสำคัญของความสัมพันธ์ของตัวเองกับสิ่งรอบตัว ไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน และสิ่งแวดล้อมในการดำเนินชีวิตในแต่ละวัน
จากที่เคยต้องเดินทางออกไปทำกิจกรรมนอกบ้านเสียเป็นส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นการเดินทางไปทำงาน พบปะสังสรรค์หรือท่องเที่ยว กลายเป็นว่าต้องอยู่แต่กับบ้าน หลายคนบ่นเบื่อกับความอุดอู้และจำเจ แต่ก็มีไม่น้อยที่เริ่มคุ้นเคยไปจนถึงชื่นชอบในวิถีชีวิตที่เหมือนเป็นการเดินทางย้อนกลับไปสู่ความเรียบง่ายตามความต้องการพื้นฐานของชีวิต การอยู่ในพื้นที่ใดพื้นที่หนึ่งนานๆ โดยเฉพาะในบ้านของตัวเอง อาจจะทำให้หลายคนฉุกคิดได้ว่า พื้นที่ในการใช้ชีวิตและประกอบกิจกรรมในแต่ละวันที่เราอาจจะเคยมองข้ามนั้น ช่างมีอิทธิพลกับเรามากมายอะไรอย่างนี้
ในความเป็นจริงแล้ว มนุษย์เราใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ภายในอาคารถึง 90% ของการใช้ชีวิต
พื้นที่ที่ถือครองและห่อหุ้มในทุกมิติมีส่วนสำคัญอย่างยิ่งในทางจิตวิทยา ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของสัดส่วนโครงสร้าง การจัดสรรพื้นที่ สี แสงสว่าง ไปจนถึงมวลอากาศที่ไหลเวียนอยู่ในพื้นที่นั้นๆ ซึ่งล้วนส่งผลโดยตรงต่อพฤติกรรม ไปจนถึงสุขภาพทั้งกายและใจของผู้อยู่อาศัย อาคารแต่ละหลังและสิ่งแวดล้อมแต่ละแห่งจึงไม่ใช่แค่เพียงโครงสร้างและพื้นที่เพื่อการใช้สอยเท่านั้น ความเชื่อมโยงของกิจกรรมและพฤติกรรมสานสัมพันธ์ของคนเข้ากับสถาปัตยกรรม กลายเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงชีวิตและจิตวิญญาณของสิ่งที่อยู่ภายใต้อาคารและสิ่งแวดล้อมนั้น alive ประจำเดือนนี้ เราจึงหยิบยกเอาเรื่องของสถาปัตยกรรมที่มีผลทางด้านจิตวิญญาณในแง่มุมต่างๆ มาเล่าสู่กันฟัง
ท้ายที่สุดแล้ว การอยู่ในสภาพแวดล้อมใดที่หนึ่งเป็นเวลานานๆ ไม่ได้หมายความว่าเราจำเป็นต้องหยุดนิ่งเสียเมื่อไหร่ การเดินทางของเรายังคงดำเนินต่อไปได้ เพียงแต่เปลี่ยนจากการเดินทางออกไปสำรวจโลกกว้าง มาสู่การเดินทางสำรวจสิ่งรอบกายและพื้นที่ภายในจิตใจของตัวเอง ในช่วงเวลาแห่งการสร้างความคุ้นเคยแบบใหม่นี้ เพื่อที่จะทำความเข้าใจและนำไปสู่การปรับปรุง เปลี่ยนแปลงสู่สิ่งที่ดีขึ้น ทั้งภายในใจและสิ่งแวดล้อมรอบกาย
FacesSpirituality In Place คุยกับสุริยะ อัมพันศิริรัตน์ สถาปนิกเจ้าของรางวัลศิลปาธรผู้ใช้ธรรมะในการออกแบบ ว่าด้วยเรื่องมุมมองของธรรมชาติและจิตวิญญาณที่ส่งผลต่องานสถาปัตยกรรม (7/21/2020)
PlacesFrom Dubai to Abu Dhabi จากดูไบถึงอาบู ดาบี ชมตลาดโบราณ ความมหัศจรรย์ของสถาปัตยกรรมแห่งโลกสมัยใหม่ ตั้งแต่ตึกสูงที่สุดในโลก มหามัสยิดศูนย์รวมแห่งศรัทธา และเกาะแห่งศิลปะกลางทะเล (7/9/2020)